Η ιδέα της δημιουργίας μία Λέσχης Ανάγνωσης για τα μέλη της ΕΠΩΦ, με σκοπό την αξιοποίηση της Δανειστικής Βιβλιοθήκης που διαθέτει ο Σύλλογός μας, άρχισε να υλοποιείται πριν από ένα χρόνο περίπου.
Τον Απρίλιο του 2015, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση γνωριμίας των μελών τόσο με την ιδέα και το σκεπτικό της Λέσχης Ανάγνωσης όσο και μεταξύ μας, τέθηκαν οι στόχοι και οι προϋποθέσεις συμμετοχής και συναποφασίστηκαν οι θεματικές ενότητες ενδιαφέροντος της «Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΠΩΦ».
Τα μέλη της Λέσχης «αγκάλιασαν» την προσπάθεια και ανταποκρίθηκαν πολύ θετικά στα καλέσματα παραμερίζοντας την όποια αρχική δυσπιστία στο εγχείρημα και συμμετέχοντας ενεργά και με πολύ μεγάλη προθυμία στις δράσεις.
Στις μηνιαίες συναντήσεις μας στο φιλόξενο Εντευκτήριο του Συλλόγου, με την ανάλυση του ιστορικού πλαισίου των έργων, τον δημιουργικό τρόπο προσέγγισης, την ανταλλαγή απόψεων, τις διαφωνίες μέσα από απολαυστικές συζητήσεις -συνοδεία καφέ ή κρασιού και εδεσμάτων- αλλά και την οργάνωση διαφόρων βιωματικών δραστηριοτήτων, πιστεύω ότι επετεύχθησαν σε μεγάλο βαθμό ουσιαστικοί στόχοι, όπως η φιλαναγνωσία, η επικοινωνία και η συναισθηματική επαφή των μελών και φυσικά η δημιουργική αξιοποίηση του ελάχιστου ελεύθερου χρόνου μας.
Με την ίδια λογική, από τον Οκτώβριο του 2015 διευρύνθηκε η ομάδα της Λέσχης μας σε δύο ολιγομελή τμήματα.
Η πρώτη θεματική της «Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΠΩΦ» έχει σημείο αναφοράς τη Θεσσαλονίκη και την ιστορία της, μέσα από τη λογοτεχνία και τους λογοτέχνες της.
Οι συγγραφείς Γιώργος Ιωάννου, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Κατερίνα Καριζώνη, Ισίδωρος Ζουργός, Βασίλης Τσιράκης, Bernard Lenteric με την πένα τους μας «ταξίδεψαν» μέχρι σήμερα σε διάφορες περιόδους της ιστορίας της πόλης της Θεσσαλονίκης, μας πληροφόρησαν για σημαντικά και μη γεγονότα, μας «ξενάγησαν» σε γειτονιές και κτίρια του παρελθόντος, μας «σύστησαν» προσωπικότητες και απλούς ανθρώπους μιας άλλης εποχής.
Και συνεχίζουμε …
γιατί μάθαμε ότι η εμπειρία της ανάγνωσης ενός βιβλίου μπορεί να μην είναι μια μοναχική δραστηριότητα, αλλά μία συλλογική εμπειρία,
γιατί, με αφορμή ένα βιβλίο, διαφορετικοί άνθρωποι συναντιώμαστε, γνωριζόμαστε, συζητούμε, διαφωνούμε ή συμφωνούμε, μαθαίνουμε και διασκεδάζουμε,
γιατί
«Στα βιβλία βρίσκουμε την ψυχή του χρόνου που πέρασε. Τη διατυπωμένη ηχώ του παρελθόντος, όταν το σώμα και τα υλικά στοιχεία που το αποτελούν έχουν τελείως χαθεί σαν ένα όνειρο»!
Αθανασία Μπουντίδου
Αρχαιολόγος
